La trai maistra

Illa ‘ècchja casa di lu stazzu di minnannu,
cu li muri di petr’accòlta
tenti còntu de palittàti di tarr’alziddha,
si distinghi una trai maistra,
d’uddhàstru stasgjunatu,
folti comu l’acciàgghju.
Lu tàrrulu no ha mancu prùatu a magnulà
e lu bau macciòni à cilcàtu altu riccàttu
pa ticchjassi.
Palt’e più di li traicéddhi di nibbaru so cascàt’in tarra
insèmbi a un muntòni d’èmbrici
chi lu tempu à sfàttu in brìnnu,
ma la trai no s’è mancu zinicàta.
Un mastru di muru spirimintàtu
Aìa assintàtu li capizzàli in mèzu a cantòni di granitu,
chi si n’àni fattu la risa di vintàrii e timpuràti
e pàrini radiciàti comu àlburi casàli.
Dugna tantu s’intèndi un trìcinu
ma no si ‘idi nisciùna calpitùra.
Crédu chi sia solu un signàli
pa svultà passòni di bona ‘ulintài
a punì in sittu la cupaltùra,
accuncià li muri,
sistimà sarramènti,
assintà mubbiglia.
La trai manna siriarìa di mancu
lu calori di lu stìu e lu ‘jélu di lu ‘nvarru
e torrarìa a intindé
li cuntrasti di li manni e la risaréddha di li minori.
Comu suzzidìa in tempi passàti,
sarìa tistimògna fidàta di lu be e di lu mali
chi accumpàgnani l’òmu in tutti l’èppichi.