Informazioni sull'opera
Fentanas e murus abetus ...
perdas arrutas e ... silentziu mannu;
silentziu profundu
chi arrespettada su silentziu miu
e m'accumpagnada,
umcu men semp1n prus a sou
me in sa domu abbandonada.
De cand'in candu
su entu intrada
de su pottelittu sen'e cnam1,
cum boxis arcanas
arregotas me in su pranu.
Duas arrundibis barrosas
parridi chi torrint ancora,
me in benau,
a allirgai s'abbandonu
e de seguru, gratziosas si dispidint
ainantis'e sind'andai cum sa cria.
Me in sa ziminena
est ancora arrimau su xinisu,
cichend'e manteni allutas
is braxias arrubias
po pod'agatai dus fueddus
candu bisìta arribad'e atesu ...
«Nou ... nou .. . !assai stai,
no battaleis cum mei
perdas cum pagu cracina;
deu no seu arrundibi de benau!»
«Beni a inoi maragoti de ierru:
ascuta su cont'e Maria Ottighita ... »
«Nou ... nou ... !assai stai, no serbidi;
sa patria chi tenìa dd'hapu pedria ... »
«Cudda no est sa tua perou
e no ti elidi nimancu!»
«ls fillus a sa de duas,
a s'atara is ossus mius;
funtisi de una terra
chi faidi frorì su mudegu
asua'e is perdas de nuraxi».
Titolo | Sa domu abbandonada |
Sezione | Poesia Sarda Inedita |
Autore | Giampiero Mura |
Nome | |
Anno | 1980 |
Argomento | |
Descrizione | |
Lingua | |
Editore | Premio Ozieri |
Contributore | ATHENA SRL |
Tipo | |
Formato | |
Fonte | Premio Ozieri |
Relazione | Concorso Premio Ozieri 1980 |
Copertura | Logudoro, Sardegna Italia |
Diritti | Comune Ozieri, Premio Ozieri |
Analisi del Testo |