Informazioni sull'opera
Calat sa notti
cun bolidus de carrogas,
cun bogis chi si studant,
cun su silenziu mannu
chi si arziat de terra
e ci bestit,
e ci coberit,
nosus aturus beccius
straccus,
sezzius a s'umbra de unu muru
castiendi su soli
chi hant studau.
Su soli est cun nosus
ne 1s ogus serraus,
ne is manus sboidas,
su soli de intandus!
Unu soli mannu.
Sa terra s'oberit
arrubia,
umbras de omines andant
cun cantones allirgas:
font is fillus nostrus,
su sanguni generau po sa terra,
su soli,
sa pagi de is beccius.
Unu zerriu si pesat,
no c'est prus soli,
ne' cantones,
ne' pagi.
Su trenu est partendi
cun bogi de dolori
e ci coberit de umbra,
ci bogat su soli,
ci incravat a su muru.
No seus chi mortus
senza tumba,
no seus chi beccius scadescius
in custa terra scadescia.
No seus chi babbus
senza fillus,
matas abbrugiadas
chi bolliant unu attongiu chietu.
Su trenu est fuiu,
seus solus
cun sa malincunia de unu merì
chi morit
cun bolidus de carrogas
e zerrius de trenus
chi ci furant su soli.
Titolo | Su trenu est partendi |
Sezione | Poesia Sarda Inedita |
Autore | Katia Cianchi |
Nome | |
Anno | 1969 |
Argomento | |
Descrizione | |
Lingua | |
Editore | Premio Ozieri |
Contributore | ATHENA SRL |
Tipo | |
Formato | |
Fonte | Premio Ozieri |
Relazione | Concorso Premio Ozieri 1969 |
Copertura | Logudoro, Sardegna Italia |
Diritti | Comune Ozieri, Premio Ozieri |
Analisi del Testo |