Informazioni sull'opera

TESTO


S'EMIGRADU ANALFABETA

Fin cojuados duos annos Pedru e Bucciana. Tenen unu fizu de pagos meses
cando lis
furan su fiòttu de sas arveghes. Sa digrascia est manna
no an piùs da ùe si campare. Sos
frades de sa muzere
Antoni e Selvadore
emigrados in Germania
l'iscrien a si preparare
sos pabiros
gai
cando enin a fagher sa festa de Mesaùstu in familia
partit cun issos.
Custos
trabagliaian in miniera
in d'una idda accultzu a Colonia. Pedru
a prim'acchitu non
bi diat cherrer andare
nudda fid'a lassare sa muzere cun su fizu gai minore! Sa timòria
sua fit puru
chi essende analfabeta
non resessiat mai
a si fagher cumprendere in cussos
logos. Issu aiat sempre faeddadu su sardu
mastigaiat pagu e nudda s'italianu
e una
peraula fit a imparare su tedescu!
in finitìa però si resinnat
non cheret chi manchet nudda a sa familia
e preparat sos
pabiros. Partin su vintises de Austu de su mill'e noighentoschimbant'otto. A su momentu
de sa partentzia
cando
maridu e muzere
cun sa criadura issoro in mesu
s'abbratzan

paret chi non si devan bidere piùs. Finas su pitzinnu
paret chi appat sentòre de cosa
mala
ca pianghet totta s'ora. A los saludare bi recuin sos parentes
e su ighinadu intreu.
Tottu
omines e feminas
pianghen comente c'aeran appidu su mortu in mesu domo. Lean
sa nave dae Portuturra
e sun già in mesu de mare
cando sos connados
raccumandan a
Pedru de non s'alluntanare mai da issos
e pro donzi cantu costat
li dan sos bigliettes de
sos trenos chi aian fattu in Germania
primu de partire. Su manzanu chitto arrivin a
Genova. Dae su portu lean una macchina a pagamentu
e faghen a tempus a tempus

arrivende a s'istatzione e leende su trenu pro Turinu. Cand'arrivin ai cussa tzittade
bidu
chi su trenu issoro fid'n ritardu
e su trenu pro Colonia fit prontu a partire
currin che
maccos. Trajinende sas valigias de cartone presas a trunneu
lean un'impodda de cane

ca pesaian che tronu
bidu chi sos parentes lis aian dadu calchi cosa a si giughere.
Pedru
bidende tant'abolottu
comintzat intro de isse
a si penetìre de esser partidu.
Pessende però a sa muzere e a su fizu
umpare a su dispiaghere de sa luntanàntzia

l'accunostat su fattu de los podere campare cun decòro. In coro sou però
non bidet s'ora
de arrivire in Germania
pro jamare su centralinu de idda
inùe sa muzere est imbarende
sa telefonada. Puru a Colonia arrivin in ritardu
e cando si nde falan
comintzan de nou a
currere pro leare su trenu
chi los devet giughere a sa idda issoro. Pedru
chilcat de
ponnere fattu a sos connados
ma trambucat
e che falat valigia e tottu a costa longa
dae
sas iscalinas de su passazu sutterraneu. Chimai zente s'accultziat
e l'aggiuat a si nde
pesare e
accabidare sa cosa chi nd'est bessida dae sa valigia
ca a sa rutta
custa s'est
abberta
ispraminende: figheddas
pane fine e maccarroneddos. Issu
luego ch'intuppit
torra tott'intro
lassat cuddos
e currit a fora
ma de sos connados mancu sa neulàda. Si
oltat in tundu assuconadu che omine
e pessat: "Comente fatto coltzu e malevadadu?...
Cale trenu leo pro arrivire a sa idda
si no isco leggere e
non poto preguntare a niunu!
Chie mi l'ad'aere fattu faghere a nd'ennere a inoghe!..." Concluit disisperadu. Sos
connados
chi non si sun abbidos de nudda
ca che lampu
sun intrados in duos vagones
diversos
pienos da in barre in barre
s'unu
pessende chi Pedru est cun s'atteru. Arrividos
a sa idda
s'agattan ambos frades a car'appare
chilcan a Pedru
e meraculu non nde los
tunden
cando cumprenden chi custu no at leadu su trenu cun issos. Preguntan in sa
biglietterìa cand'arrivit s'atteru trenu dae Colonia
ma lis risponden chi finas a s'in cras non
bi nd'at. Torran a preguntare si bi nd'at nessi pro torrare a inìe
ma lis risponden de no.
Sos malevadados sun timende de abberu. Pessan a Pedru
bessidu pro sa prima olta dae
Sardigna
e no ischende leggere e faeddare su tedescu
chissà cale malafortuna li podet
capitare!... Andan a domo e che ponen sas valigias
e s'ammentan de sa sorre
ch'est
imbarende sa telefonada de su maridu. Ma comente faghen a la jamare? Ite li naran
cando preguntat de issu? Poi de tantu chistionare tra issos
andan a sa politzia a li contare
su ch'est capitadu
e a preguntare comente poden faghere pro aggiuàre su connadu.


Custu
peristantu
s'est setzidu subra sa valigia
cun sa conca in mesu 'e manos pessende
cale caminu leare. Fid'iscurighende e
in s'istatzione non b'aiat guasi niunu. A sa tant'ora
si l'accultziat un omine in divisa
e in tedescu li preguntat calchi cosa. Pedru non
cunprendet ite Test nende
e cun su coro in buia
e su tuddu unu prammu
a boghe
tropp'alta
rispondet: "Como bi cheret chi m'arrestedas che unu delinquènte
e gai
connosco sa galera tedesca
bidu chi sa sarda non la connosco
ma forsis est mezus gai

nessi drommo sutt'a copertura!..." Finit de narrere pesendesinde. Cuddu
cretendelu
clandestinu
accudìdu chissà da ùe
lu leat de mala manera a unu bratzu
e che lu giughet
a un uffisciu. Inoghe
bestidos in divisa bi nd'at chimai
e tottu si ponen a lu porrogare.
Pedru
rispondet pro tantas e tantas boltas in sardu: "So sardu... sardu de Sardigna e non
cumprendo ite mi sezis preguntende." Cuddos
pro tant'ora sighin cun sa matessi cantone

ma non si cumprenden tra pare. Poi de tantu
a su malevadadu li enit cust'ammentu e
narat: "So italianu de Sardigna". Ai custa risposta
cuddos faeddan un'aizu tra issos
poi

unu ch'essit e nde torrat cun d'un'omine chena divisa. Custu comintzat a lu porrogare in
italianu
unu pagu divessu a narrer sa veridade
dae su chi Pedru
aiat intesu calchi olta in
bidda. Issu li preguntat: "Da ùe ses benzende
e aùe ses andende? Pedru rispondet chi
est benzende dae Sardigna
e ch'est andende a trabagliare in miniera cun sos connados

in d'una idda accultzu a Colonia
e li mustrat bigliettes e Passaportu. Bi lu narat pius in
sardu che in italianu
ma cuddu lu cumprendet. Sa cale
faeddat cun sos atteros chi luego
si calman. Poi
cun boghe tranquilla narat a Pedru
chi issu si jamat Rene
faghet
s'intèrprete
pro cussu faeddat s'italianu. Pedru
timende de fagher arrabbiare custu puru

non rispondet ma pessat tra isse: "Como si chi mi pasat coro... nd'isco meda ite est
cust' intèrprete". Cuddu
abbizendesi de sa timòria de Pedru
cun su risu in laras
li narat
de istare tranquillo. Como l'accumpanzat a un'ostera pro passare sa notte
ca trenu pro
cussa idda non bi nd'at atteru.
In caminu sighit a li narrere
chi s'in cras andat a lu leare
e l'accumpanzat a su trenu.
Ponet puru
accabu de tottu sos connados
gai
a s'ora c'arrivit su trenu
andan a lu leare a
s'istatzione. Si faghet narrere nòmene e sambenadu dei custos
e lu lassat in s'ostera
poi
de aere faeddadu cun d'una femina chi lu leat in cussigna. Custa
nende che femina
filonzana... faghet pigare a Pedru pagas iscalinas
l'intrat in d'un'appusentu e s'avviat.
Issu
bestidu e tottu si ch'imbolat in su lettu
calat sos ojos e si drommit.
Una manu l'istustinat forte
e unu bodulu de oghe isconnoschida li tronan sas orijas.
S'ischidat de bottu e
bidet cudda femina chi in manos tenet: unu piattu cun d'una bistecca
manna che lentolu
unu filone e un'ampulla de birra. Si nd'adderettat
e chena
s'ammentare chi cudda non lu cumprendet li narat: "Ti ringrascio meda
ma non tenzo
famine
oe paret chi appa mandigadu a cossolu!" Issa
ponet tottu subr'a una bancaredda
chi fid'in s'appusentu
e s'avviat riende cuntenta. Pedru giughet sa ula sicca e
s'accultziat
pro si buffare unu ticcu de birra. Abbaidende cudda petta
paret chi appat appetitu. Si
setzit e
in tempus de santos santos
nde pijat tottu. S'omine
dae sa tempesta chi li fit
capitada
creiat chi a mandigare b'aiat tempus
ma s'istogomo non la pessaiat che issu
ca
fit boidu dae mesudie
cando s'aiat mandigadu unu paninu in trenu
e ai cuss'ora de
seguru fit dissipadu!... S'istrajinat torta in su lettu
e pessat chi de zente ona cun sos
istranzos
si nd'agattat in donzi logu
e non solu in bidda sua. Però
cantu pessamentu at
dadu a sos connados
cussos fin girende su carveddu
malaìttu e corrìa de botte
chi si
fid'isolta propriu cando fit falende sas iscalinas. Issos puru però
podian cumprendere chi
issu non fid'abituàdu a tantu masellu
ca si fin andados piùs pianu
custu non fit capitadu.
De seguru
cando l'ischit sa muzere los brigat de mala manera!... Non finit de lu pessare

ca si dat unu punzu a conca nende: "Bellu tostòinu so istadu
cando mai non podia narrere
a s'intèrprete
chi devia telefonare a Bucciana... cussa est leende olu... ca mancu sos
frades li deven aere telefonadu
timende de no ischire ite rispondere cand'issa preguntat
de me. Cant'ora indebbadas
s'iscùra est tentende su telefono
e cantos malos oriolos
l'an


a essere passende in conca. Manzanu
appenas benit Renè
li naro chi primu de partire
devo jamare a muzere mia". E pessende tottu custu
si che torrat a drommire. Si
nd'abbizat chi est die manna
s'isciorat sa cara in d'unu lavandinu postu addaisegus de sa
janna
e falat a giosso. Sa femina de s'ostera
appenas lu idet li porrit una cicchera de
gaffelatte
e in cussu arrivit s'intèrprete. Custu lu preguntat si est istadu ene
e s'at
drommidu. Issu rispondet chi emmo a tottu e
a sant'arrangiadi
li narat chi de inari
pro
pagare s'ostera non nd'at
però cand'arrivit dae sos connados si lu faghet dare e
bi lu
giughet a s'istatzione. Li narat puru
chi devet telefonare a sa muzere chena mancare e
li
faghet bidere su numeru iscrittu in d'unu bicculu de pabiru. Cuddu lu giughet a unu tzilleri

faghet su numeru
e li porrit su telefono. Tia Filumena
sa padrona de su tzilleri ùe Ut su
centralinu de idda
cando cumprendet ch'est issu lu leat a boghes nendeli: "Non ti pariat
ora... muzere tua s'est avviada da inoghe a s'una passada
faghedinde sa irgonza
finas
sos parentes sun leende olu... Bucciana est totta notte in terra pianghende
deo so
enzende como como dae domo tua!"
Pedru chilcat de faeddare
ma tia Filumena
paret una matracca iscussertada. Timende de
perdere torra su trenu
resessit a li narrere: "Narade a Bucciana chi la jamo luego
no at
sutzessu nudda de malu". Cudda sighit a faeddare
ma issu che ponet su telefono
e narat
a s'intèrprete: "Podimus andare a s'istatzione". Pedru li narat chi como
li devet puru su
inari de sa telefonada. Cuddu
cun s'ischinzida de su risu
ii rispondet chi est tottu pagadu

e si li prommittit de non lu narrere a niunu
li secretat una cosa. Pedru bi lu giurat
e
s'omine li faghet custu contu: "Babbu meu
fid'in Italia in s'ultima gherra
propriu in
Sardigna. Ancor'oe
narat chi sos sardos sun meda istranzìnos e onestos
e deo aggiuo
cun piaghère unu sardu che a tie
ca est comente chi lu siat fattend'issu". Caminende e
faeddende arrivin a s'istatzione. Pedru lu ringrasciat
e li narat de andare a l'agattare aùe
trabagliat. Cuddu li rispondet chi emmo
l'istringhet sa manu e si saludan. Cant'istat a
partire su trenu
dae su finestrinu
Pedru lu preguntat proite s'italianu sou est divessu
dae
su c'at intesu in bidda. Cuddu
lì rispondet: "Deo non so nadu in Italia
appo solu istudiadu
s'italianu". Pedru si setzit e pessat: "Deo bi so nadu e non lu faeddo mancu gai!..."
Cand'arrivit
agattat sos connados
imbarendelu ùe frimmat su trenu. Ambos
s'iscujan pro
su ch'est capitadu nendeli
chi unu creiat chi fit cun s'atteru
pro cussu finas a s'arrivu non
si sun abbidos chi mancaiat. "Bastaiat de m'imbarare
cantu non bos teniat mancu sa balla
de cantu fizis currende
mi l'appo ida brutta solu che cane in cuss'istatzione... mancu male
chi poi est arrividu cussu Rene
e non bos naro comente m'at trattadu... però si issu non bi
fit bistadu?...
Como accumpanzademi a unu telefono
chi chelzo faeddare cun muzere mia. Appo nadu
a tia Filumena
chi la jamaia luego
e bi ponzo sa conca chi Bucciana est gia inie". A su
primu sonu rispondet sa muzere
sa cale bi l'avviat a pianghere chena resessire a
faeddare. Su maridu
approv'a pianghere issu puru
li narat chi no at sutzessu nudda de
grave
solu chi sos trenos fin in ritardu
e cando sun arrividos
sos tzilleris fin tancados e
no at potidu jamare. Cudda
poi de tantu toloju si pasat
e li narat de la jamare nessi una
olta a su mese
e de si fagher iscriere sas litteras dae sos frades. Cando si lassan sun
ambos pius tranquillos. A sas pagas dies
sos pabiros tedescos de Pedru sun prontos
e
intrat in miniera.
Custa no est istad'un'intrada... meraculu non li falat unu raju
cando s'idet gai in fundu e in
mesu a tant'iscurigore. Pro pagos mamentos
chen'aria
li mancat s'alenu. Cun sa pila chi
l'an fattu ponnere in conca
abbaidat a donzi parte
pro idere si allutzat lughe de chelu. Ma
in tottùe est iscuru
si paret sutteradu bìu!...
Cheppare istaia in bidda, trabagliende a lughe de sole fatt'a sas arveghes, malaìttos sian
cussos abigeàtarios, lu devo a issos si nde so paradu in s'inferru de sos bios. Emigra...
emigra... anda a trabagliare in miniera, chi ti faghes sa domaredda tua, narat chie no at


connoschidu cust'inferru. A inoghe, unu, enit pro si tzappare su fossu, non sa domo pro
vivere!
Est ancora pessende tottu custu
cando su cab'isquadra lu jamat
e a mingulas e a
peraulas chena cumpresas
li faghet bidere in caie puntu devet ispicconare pro ogare
carvone. No est istadu assignadu a s'isquadra de sos connados
e solu gai
e istestulende
de no e de emmo
si faghet cumprendere nessi in miniera. A su mese telefonat a sa
muzere e
cando custa
lu preguntat s'istat bene e si li piaghet su trabagliu
issu rispondet
chi emmo. Issa
li narat chi a sa sola istat male
ca non si podet immannare unu fizu chena
babbu!... Li narat puru chi at retzidu su inari e
che l'at giuttu a sa Posta
gai appenas bi
nd'an unu muntoneddu
comintzan a pessare de si comperare sa domo. Pedru
cando finit
sa telefonada
giughet su coro a unu morottulu. Non l'at nadu a sa muzere
ma issu puru
istaiat male
e piùs de una olta fit pro si che torrare
ca su 'e falare sutta terra li fit leende
annos de vida. Solu su pessamentu
de campare ene muzere e fizu lu frimmaiat.
Bi fit guasi duos meses
cando una die unu cabu
falat in su puttu inùe fid'ispicconende
e
faeddende e ispinghendelu
fattendeli idere s'ascensore
lu faghet pigare a subra. Pedru

pessat a cosa mala
e non bidet s'ora chi cussa trappula
(gai lu jamat dae cando b'est
intradu sa prima olta)
arrivat a sa ucca de sa miniera. Appenas postu pe' fora dae
s'ascensore
bistentat a lu connoschere: addainanti sou
b'est s'intèrprete chi l'at aggiuadu
sa die ch'est arrividu. S'abbratzan che frades. Narat pagas peraulas a su cabu de Pedru

chi li rispondet: ià ià. Renè leat a s'abbratzeta a Pedru
li narat chi at faeddadu de issu cun
su babbu
e custu lu cheret connoschere. Como
dadu ch'est bennidu in macchina
l'accumpanzat a domo
si cambiat e poi lu giughet a Colonia a domo sua.
Pedru si cambiat luego
movendesi pianu pro no ischidare sos connados chi an su turnu
de notte. Dae su babbu de Renè benit accoltu che unu fizu
custu
una peraula in tedescu
e una in italianu male nadu
faeddat de sa Sardigna e de sos sardos
comente pessone
chi appat retzidu prètzios mannos. Li narat chi sa muzere non b'est ca faghet sa mastra
e
como est in iscola. Li faghen girare a Colonia
e a s'ora de ustare
babbu e fizu intran in
d'una trattorìa
e comporan donzi bene de Deus. Cando torran insegus
sa padrona de
domo est recuìda. Custa
a Pedru
paret una dea: bella
alta
cun sos pilos in colore de
ispiga pronta a messare e
ispiccia faeddende. Cando si setzin a mandigare
lu ponen tra
maridu e muzere
li pienan su piattu de donzi cosa
e issu mandigat assaboriende tottu
dae coro.
Babbu e fizu
faeddan cun issu
e poi faghen sa tradutzione a sa femina. Custa
cando
finin de mandigare abbaidendesi a issu narat cosa a su fizu
e custu relatat a Pedru:
Mama at nadu si cando tottos tres non trabagliamus, benis a inoghe a imparare su
tedescu
. "Comente fatto a imparare su tedescu
si no isco s'italianu"
li rispondet Pedru.
Rene lu narat a sa marna
e cudda li rispondet chi s'italianu bi lu devet imparare issu
poi
issa l'imparat su tedescu.
A Pedru non li paret beru
si preguntat ite podet agattare custa zente "perbène"
in d'unu
miseru emigrante che issu. Mama e fizu mantenen sa prommissa. Cando tottos tres sun
liberos
issu andat a Colonia
faghet iscola cun Renè
imparende a iscriere e a leggere
s'italianu. Sa matessi cosa
ma in tedescu la faghet cun sa mama.
Puru si non tottu sos tempos de sos verbos sun giustos
e sas peraulas pagu pretzisas

unu sero Pedru iscriet a sa muzere. Copiat s'indiritzu dae sa littera dei custa
ma non bi
ponet mittente
timende de si faddìre calchi peraula de tedescu. Cando bi l'imbiat
est a
narrere chi at balanzadu deghe giros de murra. S'in cras lu narat a Renè. Custu si
l'abbratzat nendeli: "Como tue as fattu che Giotto
s'ischente
c'at colàdu su mastru
ite so
nende
sos mastros
bravu". Su sero matessi
cun su babbu e sa mama andan in d'una
trattoria a festare.
Cando Bucciana retzit sa littera
tremendesi che foza de canna
che currit a domo de sa
mama nendeli: "At capitadu cosa manna a Pedru
o Antoni e Selvadore... abbaida
custa


littera est iscritta dae pessone anzena
so timende a l'abberrere!" Aggiummai
benit un
attaccu 'e coro a sa femina
timende pro su enneru e pro sos fizos. Jaman una pisedda de
su ighinadu
pro si la fagher leggere.
Dae sas primas peraulas
Bucciana cumprendet ch'est de su maridu. Istratzat su pabiru a
sa pisedda e
che currit a domo sua
pro si la leggere a sa sola. In su matessi momentu li
rispondet
e l'iscriet cun libertade
tottu su
chi una muzere
secretat solu a su maridu.
Dae sa die sos connados
non faghen sos iscrianos a Pedru. Passadu s'ièrru
su tempus
de ennere in ferias si fid'accultziende. Una die Renè
accumpanzat a Pedru in d'una
buttega
pro comperare unu regalu a sa muzere e a su fizu. Fin seberende unu giogu a su
pitzinnu
cando intenden cust'abolottu malu. In sa buttega
fin intrados duos ladros
e fin
puntende sas pistolas a sa padrona. Cudda
tremendesi che bentuladolza
abberit su
calasciu pro lis dare su inari. Renè lassat s'amigu
e a cuatt'a cuatta arrivit addaisegus de
unu ladru. Lu leat a sa dispessada
li dat unu punzu a conca
e lu faghet talare a frunda in
terra. Su cumpanzu
chi fit ponzende su inari intra su saccu
si girat
e bidende s'amigu in
terra
isparat a pettorras de Rene. Comintzat su sambene
a falare a trogliu. Su ladru
lassat su saccu e fuit
e Pedru currit dae s'amigu bàrriu de sambene. Li ponet su
muccadore subra sa ferida
e jamat aggiudu. Arrivit s'ambulantza
carrigat a Renè
e
Pedru
si che brincat a intro
e partin a s'ispidale. Pedru imbarat fora
attronittadu

chen'ischire ite faghere. A sa tant'ora essit unu duttore
e comintzat a faeddare cun issu
med'in presse. Pedru
duas peraulas cumprendet derettu: "Trasfusione de sambene"
e
fattendeli idere su bratzu rispondet: "ià ià". Cuddu lu faghet intrare in s'istantzinu ch'est
Renè
e lu faghet colcare in su lettinu accultzu a issu. Li pijat sa maniga de sa camija
e li
ponet unu trunneu de plastica in su bratzu. Li tzaccat un'agu
e un'atteru nde ponet a
Rene. Poi li faghet bessire su sambene
chi dae su bratzu sou
passende in d'una pompa
istrinta
andat in su bratzu dei cuddu. Cantu sambene dat a s'amigu
Pedru non nd'ischit

solu chi
a sa tant'ora
comintzat a bidere sas istellas de su chelu. Cando s'ischidat
su
babbu de Renè est accostazu a issu.
Tue as salvadu sa vida a fizu meu, cun su sambene tou pretzisu a su sou, su duttore, at
potidu faghere sa trasfusione de emergèntzia, gratzie. Como est bennida s'ora, de ti
narrere proite ti cherimus goi ene, e dae oe ancora de piùs. Cando sa gherra est finida e,
nois l'amus perdida, coment'e in donzi logu, in Sardigna puru, nos fin chilchende a pedra
uliàda, pro nos fusilare. Deo, dae sa idda chi fia mi che so fuidu a denotte, e che so
paradu in d'una campagna. Paritzos canes appeddende nd'an fattu essire dae sa pinneta,
su padronu a fusile in manu. A bratzos altzados, custu m'at fattu intrare inìe. Deo fia cun
sa tremula, e s'omine at cumpresu derettu chi non tenia dòbboro malu. M'at cuadu, e
istadu bi so tantu tempus. Appo fattu su pastore cun issu, e si bi eniat carcunu, naraiat chi
fia de sa muntagna, pagu abituadu a bidere zente, non faeddaio cun niunu.
Cando mi so avviadu, m'at accumpazadu a Portuturra in carru. Duas dies est istadu
chilchende unu marineri, pro m'imbarcare chena pabiros e chena bigliette. Nd'appid'unu
chi l'at fattu pro duos anzones e, bonas petzas de casu. Cando so arrividu in Germania,
sos familiares chi mi creian mortu, an pessadu a unu meraculu. Fit beru, su meraculu mi
l'aiat fattu cuss'omine, chi m'at fattu giurare: de non lu chilcare piùs, de no iscobiare su
nomene sou, e mancu de sa idda. Pro cussu non ti naro, nomene de chie m'at salvadu sa
vida, in perigulu, de bi lassare sa pedde, issu. Como, sa matessi cosa tue as fattu cun fizu
meu, e deo no isco comente ti ringrasciare. Custu fattu, l'ischin solu in familia. Si tue lu
ripitis, non fettas mai su nomene meu!
Pedru
debile pro su sambene chi li mancat

como
trassitu
pro su chi l'hat nadu s'omine
imbarat mudu. Poi de tantu
preguntat
coment'istat s'amigu. Cuddu
li rispondet chi l'an operadu pro nde li ogare sa balla
fit male
postu ma como istat mezus. Andan a lu idere
Renè est ancora drommidu. Cun issu b'est
sa mama
chi appenas bidet a Pedru si l'abbratzat pianghende. Renè a sas duas dies

comintzat a faeddare e
preguntat a Pedru
comente at fattu a bischire chi issu
aiat su


matessi tipu de sambene sou. "Si cheres chi ti nera
deo appo cumpresu solu chi bi cheriat
sambene
e tipu o non tipu
appo nadu chi emmo
ca fia resinnadu a t'aggiuare. Mi paret
de aere fattu su dovere a sa eretta
como semus patta
una olta m'as aggiuadu tue
e una
olta deo..." finit de narrere bugliende
e cuntentu de aere salvadu s'amigu. Primu de
ennere in ferias
Pedru
retzit una littera dae su Comune dei cussa idda. Cumprendet chi
faeddat de trabagliu ma
bidu chi issu no at presentadu peruna dimanda... andai a
s'ispidale a si la faghere leggere dae Renè. Custu
cando bi la porrit narat: "Già fid'ora de
arrivire... tando... caru Pedru... dae su mese ch'intrat
da chi torras dae sas ferias

umpare a muzere tua
ca deves torrare cun issa e cun fizu tou. Su Comune
t'at leadu a
faghere su giardineri
e ti dat s'alloggiu de gratis. Bae
licentziadi dae sa miniera
gai non
falas pius in cuss'iscurigore. Trabaglias a lughe de chelu
guasi coment'e in Sardigna.
Movedi
prepara sa valigia e torra luego
ammentadi
frade tou t'imbarat. Propriu gai
peus
pro a tie
como mi deves cumbattare a frade
dadu ch'in benas tenzo su sambene tou!"..

Pedru si l'abbratzat cun sas lagrimas in ojos
e torrat in Sardigna pro leare sa muzere e su
fizu.

Maria Nieddu
Nata a Nulvi il 067 07/1948
Residente in: Via La Marmerà
55
07032 Nulvi
Tel. 079/576367

SCHEDA DELL'OPERA
TitoloS' EMIGRADU ANALFABETA
Sezione
AutoreMaria Nieddu
NomeC20060012
Anno2006 
Argomento 
Descrizione
Lingua 
EditorePremio Ozieri
ContributoreTecnoService
Tipo 
Formato 
FontePremio Ozieri
RelazioneConcorso Premio Ozieri 2006 
CoperturaItalia, Sardegna, Logudoro
DirittiComune di Ozieri - Premio Ozieri
Analisi del Testo