ABETUS SCULAUS

Serbìu su benidéru
in càlixi di amargura

divèntas umbra e svanèssis
in àndaras de scuriòri

fradi ingraiau
de pesu subitànu de gruxi
custrintu a ti billai sa tumba.
Intrìstat su si firmai anànti
di arrugas chene arrastus

abètus sculaus
de s'ofènsa de unu gradinu
o sedìlis de scoramentu.
Ma no est de baliai
sa bisioni di omini impotenti
cun matànas di abendonu
ca ofèndint cuscientzias
realidàdis de manus
pedendi de badas
e caras cracàdas in s'imbirdi
de sa domu discoidàda.
Est tanti traballòsu a 'ndi sciusciai
custu muru de làcana?
Est berus ca no est aici arroròsu
candu a sunfrìri sunt atèrus
e tenèus sbuìda sa bèrtula
de is axiòris

ma cali acunòrtu
s'in tantis podèssimus nai:
O fradi,
po cantu grai s'imbovu
e spreòsa sa sorti,
no arrenùntzis e cumbàti,
siast de s'ora tua atori e meri
poita mirai dignidadi
in chini sùnfrit ecìsat s'anima
e apàxiat su coru
.