Avrèschit e iscùrigat troppu in presse
in custa terra mia tribulàda ...
Appenas sos fioccos manzanìles,
indeoràdos de lughe piena,
carìgnana sos montes soliànos,
luègo sos chintàles de su sero
tìnghen de sàmbene s'interighinàda . ..
Et est notte
in custa terra mia tribulàda.
Sos prinzipales chi tentu hant sas giàes
de su podere anzenu
sa 'ucca s'ant pienu
de paràulas mannas
cariènde s'ischina a sos teraccos.
Ma da-e Bono s'intèndet ancora
su passu de su menzus Fizu sou
contr'a sos timeròsos
e inùtiles sàbios
- losas imbiancàdas -
de 'onzi tempus e de 'onzi razza;
e cun s'istadèa in manu Eleonora
àlciat sa 'oghe sàbia pro ammentare
chi a benùjos a terra
e cun su pe' in tùju
a longu non bi restat
sa carena 'e sos fizos de Ichnusa.
E nos haiat fattu avvertimentu
su Poeta 'e sos frades de Buggerru.
Eppuru fin'a òe cussu sàmbene
abbòigat venditta
contr'a sos chi si cherent samunare
sa cuscènscia sarda
cun sas manos iffustas de petroliu ...
No! a Buggerru sos frades non sunt mortos,
ca su sàmbene issoro
hat custa terra mia ingraidàdu
de 'oghes nòas, altas e acutas
che ispìdos de fogu;
hat postu in d'onzi coro
su fremmentàlzu de sa volontade,
sa madrìghe de sos omines chi cherent
segare sas trobèas
de deris e de òe
filàdas da-e manos furisteras.
Bolos de abilàstros
famìdos e dannàlzos
sunt recuìdos,
sighint a recuìre
sempre pius famidos
e si faghent su nidu
in sas alvures siccas
de' custa terra mia tribulàda.
Aiòzi, aiòzi addainànti
cantu durat sa lughe!
Sa die aìzu-aìzu hat avreschìdu:
non ispettèmus s'interighinàda!
Si nono, aìte servit su piantu?
Non nos faghent bisonzu attittadòras
ch'abbòigant pius in altu
cantu pius est mannu

su padronu, 'ezu o nòu, de attittàre.
· Donzi die navìos in su mare
trazant isperas a longu zozzìdas
intro su coro tèbiu, e traittas
piusu a longu ancora.
Faghìmulos torrare!
Faghìmulos torrare!
Non lis dièmus solu bellos càntigos ...
Eàlla s'avreschìda!
Miro su sole alciàresi in su chelu:
sos ràjos suos mi ferint su coro
e m'iscàldini s'anima ferìda.
Aiòzi, aiòzi addainànti
chi frimmàmus su sole
a punta 'e mesudìe
cand'est'altu e ispàccat sa codìna!
E tando, e solu tando,
piusu non avrèschit e iscùrigat
in presse, troppu in presse,
in custa terra mia ... cambiàda.