Informazioni sull'opera

TESTO


... E partemus
lassende custa terra
chi pariat serrada a su carignu
de zappos e suore,
che i su sinu de vergine 'elosa
a carignos d'amante.
Andemus
tanta ricchesa sonniende addae;
e cantemus,
subra sos pontes de sos bastimentos,
sas poveras cantones de Sardigna,
a su bomborobò,
ballende
sas dansas nostras, su passu torradu.
«ALLEGRU COMPA'»
«TOTTUS RICCOS COMPA'»
«TOTTU RICCOS, PERDEU ... »
«TOTTU RICCOS, COMPA'».
Poi inie
unu mundu nou:
immensidade 'e zente,
palattos altos cantu affiet oju,
zittades chena fine,
macchinas, movimentu,
ancia e torra, ancia e torra ...
e trabagliu:
cantu trabagliu!
«Custa si est terra noa
e aberit su sinu

a sos carignos che giovana amante
e non che i sa nostra, antiga, isfruttada
terra de tilighertas e mudeju.
«TOTTU RICCOS PERDEU. TOTTU RICCOS»
E trabagliemus. E cantu suore!
Suore chi in sa terra nostra ingrata
forsis haiat fioridu rosas
o fattu haiat solver sos granitos!
«TOTTUS RICCOS PERDEU. TOTTU RICCOS»!
Da poi, lenu, quasi una frebba:
che i sa febbra chi dae minores
gighiamus in ossos,
accò s'ammentu sou,
accò s'incantu sou,
de custa terra
chi paret d'esser coberta 'e majia.
Accò su mare sou biaittu
e i su chelu sou sempre giaru,
sos montes suos, sa campeda sua
e-i sos buscos ue paret siat
firma sa manu 'e Deus.
Ite bellas sas tancas
e-i sos saltos suos
cando su sero su sole sind'andat
a si cuare in mare!
Sonos de piccarolos
e profumos de menta,
cantigos de puzzones,
ma subr'a tottu paghe
chi paret chi su coro
si fattat mannu mannu
cantu est mannu su sole chi s'avviat.
Oh, cant'est bella custa terra nostra!

E torremus ...
«COMPA, CANTU GIGHIDES?»
«BARANTA FRANCOS, SU CHI M'HAPO ATTIDU»
«PASCIESCIA TORRAMUS A DOMO»
«A DOMO COMPA', A DOMO!»
«ALLEGRU COMPA'»
Ma non fit allegria.
Fit istruimentu
de ider torra sa terra, sa zente,
d'unu mundu diversu
dae tottu su mundu :
su mundu tottu nostru, sa Sardigna.
E torremus, torremus
ma inie,
in cussa terra noa
chi promittiat abbrazzos e oro,
inie amus lassadu
su menzus nostru;
tottu sas forzas de sa gioventura.
E fortuna, fortuna si torradu
nd'hamus nessi su coro
e i sos ossos.
Oh Sardigna bella
accogli nessi cussos,
nessi pro cussos, sos brazzos aberi.

SCHEDA DELL'OPERA
TitoloNaraiat Nonnu
SezionePoesia Sarda Inedita
AutoreForico Sechi
Nome 
Anno1971
Argomento 
Descrizione 
Lingua 
EditorePremio Ozieri
ContributoreATHENA SRL
Tipo 
Formato 
FontePremio Ozieri
RelazioneConcorso Premio Ozieri 1971
CoperturaLogudoro, Sardegna Italia
DirittiComune Ozieri, Premio Ozieri
Analisi del Testo