Informazioni sull'opera

TESTO


Terra brujada est custa e d'est bocchende
semen in sinu e brios in sas venas.
Lagrimas cheret? Millas: semenadas
in sa bertula boida, in su cascione
pienu 'e miseria, in sa banca nuda
tra ossos covacados solu 'e pedde '
de 'accas, d'airveghes moribundas.
Dànnos s'abba, Segnore, dànnos s'abba!. ..
Dadu chi non b'ha nues in s'aera
pìgache sas feridas, sos turmentos'
d'ogni pastore: non sun, forsi, nues?
E si non bastat, ca nois semus malos
che lea de sa terra sas .calpidas, '
su piantu de sos ratos isfozidos
sa mutria de rizolos e funtanas
sas bélidas de anzones primadios ,
de sas Mamas sos rànchidos suspiros
e torren a sa terra, fattos abba,
abba serena, limpia, generosa.
Tudden in birde pamentu sas tancas:
bidemus in dogni 'ena, in dogni foza
un'utieddu de su samben nostro, '
una lagrima nostra in dogni pane!

SCHEDA DELL'OPERA
TitoloLagrimas e sambene
SezionePoesia Sarda Inedita
AutoreDon Giovanni Maria Dettori
Nome 
Anno1969
Argomento 
Descrizione 
Lingua 
EditorePremio Ozieri
ContributoreATHENA SRL
Tipo 
Formato 
FontePremio Ozieri
RelazioneConcorso Premio Ozieri 1969
CoperturaLogudoro, Sardegna Italia
DirittiComune Ozieri, Premio Ozieri
Analisi del Testo