Premio OzieriPremio Ozieri di Letteratura Sarda 

Informazioni sull'opera

TESTO


CUNCETA DE IS CADIRAS


Tzia Cunceta faiat e bendìat cadiras
po i-custu dd'ianta postu de annumìngiu
Cunceta de is cadiras
.
Biviat in Mandas
in provincia de Casteddu e un'orta a su mesi
tempus bonu o
malu
arribat a Iscroca a mengianu chitzi e po coitai de prusu pigàt
a
istruncadura
su mori chi
de su sartu de Mandas lompit deretu a s'arroli mannu a
pagu tretu de su campusantu.
Tzia Cunceta bestiat pannus de pagu contu e cratzàt crapitas aciolàdas. Portàt
unu panneananti de tela grussa pinnigàu a duapilla chi assimbillàt a sa sachita de
is ispigadrìxis.
In cussa busciaca
prus lada che fungùda
poniat totu sa mercantzia donàda de sa
genti chi no dda podiat pagai in dinai.
Intre totu is cosas chi mi spantànta de tzia Cunceta duas mi lassànta chentza de
sùlidu: sa primu furiat su càrrigu de is cadiras chi arrennescìat a portai. Funtra
sempri dexi
sesi me in conca
una a pitzus de s'àtra e dùas po bratzu; s'àtra
furiat sa manera de caminai. Caminàt allestru
cìrdina e dereta e in su mentras
si
dda cantàt
alligra e imbiàda
candentzendi su passu a segundu su motivu de sa
canzoni e s'oru de sa gunnèdda
longa e plissetàda
s'aberiat e si serràt in d'unu
giògu crosidadosu de unu tacòni a s'àtru. Pariat una fisarmonica in manus de su
mellus sonadori.
Tzia Cunceta m'agradaiat meda e issa dd'iat cumpréndiu.

M'est abarrau in conca unu mutetu chi cantàt po indùlliri sa genti a ddi comprai
is cadiras:

I bacas tengiu làngias
c'anti papau lua
citi coru e no prangias
ca ge' ap'èssi' 'sa tua...
C'anti papàu lua
i' bacas tengiu làngias
ca gè' ap'èssi' 'sa tua
citi coru e no prangias".

Una dia m'iat pregontau si mi féssit pràxiu de dd'acumpangiai a inci portai is
cadiras chi dd'ianta cumandau is crientis de bidda. Aici
deu e tzia Cunceta
si
seus fatas amigas. Furiat coiàda e chentz"e fillus. Su pobiddu
chi ddi narant
Antonicu
portau a nomini po sa bonesa
furiat un'omini artu
a braba
pilus e
mustatzus
longus e lìndidus che-i sanìa e issa
po brulla
ddu tzerriàt "Santu
Perdu" e po nai sa beridadi dd'assimbillàt diaderus. Una dia de beranu
tzia
Cunceta m'iat ingortu a domu sua. Mi parit de arregodai
si sa memoria no mi
collunat
ca biviat a pagu tretu de su molinu de farra. De sa perda morta

amuràda po cungiài sa pratza
tupas de teresinas bregungiòsas (1) giài in frori
santzinànt a su bentu
mudendi colori a segunda de comenti furriàt su soli
cussas
a s'umbra funtra birdis e i-cussas a soli colori de arrosa scandéssiu.
In mesu cussa cornìxi de ispantu
a suta de una mata de limoni
cratzàda de
afràbica de isposa (2) chi bogàt fragu fìntzas a sa ia
ddu-i furiat sétziu tziu
Antonicu tot'afanteriau a fai sportas e cadinus po sa binnenna.
In cussus tempus me is domus de is poburus
de sa pratza s'intràt luegus a
coxina ca sa lolla furiat cosa po arricus.

(1) Teresinas bregungiòsas: Sedum (Crassulaceae) il suo nome deriva dal latino sedeo "mi siedo" in riferimento al
modo con cui molte specie si attaccano alle rocce e sui muri. I suoi fiori
piccolissimi e bianchi
sono a forma di stella. E'
chiamata (timida) perché al contatto coi raggi solari
il suo verde intenso si muta in un rosa pallido.
(2) Afràbica de isposa : Basilico da sposa: Qualità in via d'estinzione. Così chiamata perché la sua forma sferica ed i
suoi fiori
minuscoli
candidi
molteplici e dal profumo inebriante
ricordano il bouquet da sposa ed è alla medesima che
veniva offerto in segno di purezza
fertilità ed abbondanza.

Unu parastàgius de linna de pirastu
pintaus or'oru a follas de mela pirongia

faiat mustra de safatas e pratillus de ortigu
tassixeddas
cicaras e bichierinus po
arresòlliu. Siendas de una curtura antiga e simpli
imperàdas scéti po is festas de
domu: nascimentus
batiàris
cunfrimas e còias.
In su muru de sa zeminera una cordedda de ispagu
annuàda de parti a parti a
dùas tàcias
apumpiàt crobetòris
cocerònis e turras istampàdas.
In s'aposentu de su pani impari a sa mesa
imbussàda de unu lentzoru de obraci
faiat de meri
de su canisteddu prus mannu a su ciolirìu prus piticu arrimau a
imprassadura intremesu is pei de su scedetzadori
su stréxu de fenu
fatu a manu
de is maistu de tandus.
(Me Iscroca tziu Batistinu e tzia Simoneta
pobiddu e mulleri de sessantannus
si
spassiant ancora in cust'arti antiga.)
Su stréxu de fenu fu cosa chi ispetaiat
po cantu pòbora fessit
a dònnia fémina in
edadi de isposòngiu
poita issa scéti teniat su doveri de fai su pani po totu sa
famillia. Traballu chi arrechediat tempus
fàdiu e
cosa principalli
connoscentzia
scheta de su trigu.
Su stréxu de fenu de tzia Cunceta
allisau po su manixu ma beni achistìu
scoviàt
cantu amori
capatzidàdi i acura ponessit in cussu doveri sacru de furrai cun i
manu suas
su trigu in pani.

S'aposentu de crocai de tzia Cunceta fragàt de bobòis:
-Imoi - m'iat nau - t'amostu su mellus chi apu comprau po chini no apu tentu.
Fendimi cinnu de mi citìri iat serrau sa porta
acotzau una scala a su muru e
pighendimì a pala de proceddu inci furiaus atziàdas a su stàulu:
-Castia innoi
pipìa bellixedda - m'iat nau- stuendimìnci a terra.
In domu mia puru ddu-i furiat su stàulu
ma ni deu ni fradis e ni sorris ddu-i
potzaiàus atziai chentza chi mamai dd'essit iscìpiu. Sa dia ia cumpréndiu poita.
Su stàulu furiat su cuadroxu de is mamas.
I bratzus de tzia Cunceta stringiant tropu a forti sa personedda mia e deu ia cicau
de m'indi scabùlliri:
-No timasta
prenda mia
tzia Cuncetati bòlit beni.
-Deu no timu tzia Conce' est ca megàis de m'allupai.
Un'arrisixeddu dd'iat allutu sa faci pagu-pagu arrubiàda po sa bregùngia de
s'èssiri stentàda in s'impràssidu.
Chenza de mi lassai sa manu
iat abertu una càscia e ind'iat bogau

aporrendimiddu
unu paperotu ingroghìu de su tempus:
-Nea
filla mia
custu est po tui.
-E ita ddu at a intru?
-No ti ddu scoviu
candu arribas a domu ddu bìis
ma mi tepis impromìtiri de
ddu spoddiai candu ses a sola.

Gèi furiat pagu s'impromissa chi ddi tepia fai! Tenia tres fradis e duas sorris

unu prus fichetu de s'àtru.

Iap'èssiri potzia andai a domu de aiàia ma issa scordiat totu a mamai. Tzia
Cunceta no boliat chi s'èssit iscìpiu e s'impromissa est dépidu.
Su paperotu furiat manneddu e siddau aici beni de tènniri abisongiu de una
pariga de ferrus po dd'abèrriri. Dd'ia spoddiàu sa noti etotu cun is ferrus de
mait'e pannus de mamai
chi m'iat iscutu po no dd'àiri pedìu su permissu.
Ah! Si is sorris mias éssinti biu cussa bambuledda m'indiddiant'èssiri furàda de
siguru. Po i-custu tzia Cunceta no boliat chi àtrus d'éssint iscìpiu.
Medas bortas torru cun sa memoria a i-cussu scòrriu de vida e de su coru de
Iscroca santzinau de is alenus de su bentu
sa boxi de tzia Cunceta
chi at bintu
su tempus
si pesat ischeta abetiendimì unu cantu:
Citi corrue no prangiast.


Teresa Piredda Pacioni
nata Escolca (CA)il9.9.1948

residente 06124 - PERUGIA
Via Ruggia n. 9

Tel. 075-5837975
Cell. 3480585951

SCHEDA DELL'OPERA
Titolo CUNCETA DE IS CADIRAS
Sezione  
Autore Teresa Piredda Paoloni
Nome C20050013
Anno 2005 
Argomento  
Descrizione  
Lingua  
Editore Premio Ozieri
Contributore TecnoService
Tipo  
Formato  
Fonte Premio Ozieri
Relazione Concorso Premio Ozieri 2005 
Copertura Italia, Sardegna, Logudoro
Diritti Comune di Ozieri - Premio Ozieri
Analisi del Testo  

Novità

NOVITA'

Epigrafia Giudicale. Sant’Antioco di Bisarcio: un’epigrafe commemorativa (1190-95)

 di Gian Gabriele Cau

 

Il saggio è stato pubblicato in  «Sardegna Antica: culture mediterranee», n. 50 (2016), pp. 35-42.

 

 

In una precedente occasione, sulle pagine di questa rivista, si è trattato di una iscrizione graffita nella chiesa di S. Antioco di Bisarcio, in agro di Ozieri. Si presentò, allora, uno studio sull’epigrafe

NOVITA'

Un inedito simulacro del Cristo Risorto (1780 circa) di Giuseppe Antonio Lonis, nella chiesa di S. Lucia di Ozieri

di Gian Gabriele Cau

 

Nel primo numero della «Voce del Logudoro» di quest’anno (VdL 22 gennaio) si dava notizia di cinque inediti simulacri del patrimonio di arte sacra di Ozieri, attribuiti, sulla base dell’analisi stilistica, a Giuseppe Antonio Lonis concordemente considerato dalla critica il massimo rappresentante dell’arte scultoria in Sardegna della seconda metà del Settecento.

Eventi e Iniziative

PRIMO PIANO

61^ EDITZIONE: PREMIASCIONE ONLINE!

SAPADU SU 27 DE FREARZU, A ORA DE SAS 17,00 PREMIASCIONE CUN DIRETTA ONLINE YOUTUBE DE SA 61^ EDITZIONE DE SU PREMIU OTIERI

Pro bider sa diretta clicca custu: Youtube Premio Ozieri

OTIERI: SA PATRIA DE SA POESIA

PRIMO PIANO

SEMIFINALE POETRY SLAM SARDEGNA 2020

col patrocinio del Premio Ozieri di Letteratura Sarda ed il Comune di Ozieri, ospiteremo la Semifinale del Poetry Slam Sardegna.

Venerdì 11 settembre, CAMPETTI SAN GAVINO, ORE 20,00 - Ingresso libero
(ATTENZIONE: IN CASO DI MALTEMPO L'EVENTO SI TERRA' AL TEATRO CIVICO "ORIANA FALLACI")
L'evento è parte integrante del ricco programma della 61^ edizione del premio Ozieri di Letteratura Sarda ed inserito nel cartellone della manifestazione “ESTIAMO IN PIAZZA 2020”, organizzata dal comune di Ozieri.

PRIMO PIANO

61^ EDITZIONE: SOS PREMIADOS

PREMIO OZIERI - 61a Edizione 2020

 

V E R B A L E    D E    S A    G I U R I A

 

Sos premiados

Setzione 1 - Poesia Sarda «Antoni Sanna»

  1. Giovanni Fiori: In su montiju meu
  2. Gian Bernardo Piroddi: Comente artizaias tue
  3. Pier Giuseppe Branca: Istadera de su mundu

 

PRIMO PIANO

60^ EDIZIONE - MANIFESTAZIONE PUBBLICA CONCLUSIVA

60^ EDIZIONE - MANIFESTAZIONE PUBBLICA CONCLUSIVA, PREMIAZIONE DEGLI AUTORI E RECITA DEI LAVORI.

OZIERI, SABATO 29 FEBBRAIO 2020 - TEATRO CIVICO "ORIANA FALLACI", ORE 15,30

Ospiti:

i poeti premiati nelle 3 sezioni del bando, Banda Brigata Sassari, Giuseppe Meloni (storico), Salvatore Ligios (fotografo/editore),

Torna all'inizio del contenuto