A GABRIELE
(fizu de fiza mia )

Tottu sos Santos,sa notte serena
a Issos dedicada
t'hant in terra imbiadu in forma umana,
creadura minore
Arcangelu novellu in s'innoccenzia,
pro render coronada s'isperanzia
de babbu e de mamma
chi viviant brama
de suggellare in te s'eternu amore.

Calchi minutu a mesanotte appena
has fattu s'arrivada
e cun doighi colpos sa campana
de sa cheja mazore
t'hat fattu armoniosa reverenzia.
De sedas ricamadas in s'istanzia
cun sas lagrimas mama .
hat infustu 'ogni trama


S'era noa

Sas mannas de su mundu intelligenzias
sunt tottas dedicadas hoe in die
a isplorare s'immensu infinitu
ue brillant sos astros de s'aera
e a proas de pare
sos Mazores s ' affanant in s'intentu
de resesser sos primos a domare
sas forzas de su bentu,
de sos rajos solares sa calura
e s'arcanu segretu 'e sa Natura

Macchinas infernales mostruosas
mandant in altu ordinzos a sa luna.
cun intro dilicados istrumentos
e sorighes,munincas e catteddos
sos cales cun sa vida
pagant sa brama de umanos cherveddos,
3i cheret arrivare a ogni costu
fin'a sa luna e pius in altu ancora
cun proas e reproas
de chentu micidiales armas noas

In isulas desertas,in Siberia
che frundint unu mare de ricchesa
(e tanta zente vivet in miseria)
sos battor Mannos,sutta su delliriu
de milli isperimentos
de armas inventadas pro sa paghe...
e pro sa paghe chilcant un'accordu
ma non s'accordant mai
ca de pala in coddu dant sa neghe
e intantu su tempus passat gai

Mentres paghe sos polulos isperant
s'arrivet a sa Luna e aMarte ancora
Deus nde salvet si pro mala sorte
de cussos impiantos
nde dent fagher invece ater' impreu
si si torrant da ' nou sos potentes
a mostrare sas dentes
Tando sa luna restat in sa luna
e pro su mundu intreu
torrant luttos,disastros e piantos!

Prantaferru